Die Internasionale Geassosieerde Laboratorium “Mikroorganismes vir innoverende veerkragtigheid teen klimaatsverandering en volhoubaarheid van wynmaak” (MICROWISE) bring twee navorsingseenhede bymekaar: die gesamentlike navorsingseenheid Wetenskappe vir Wynkunde (Sciences pour l’œnologie, SPO) in Montpellier, Frankryk, en die Suid-Afrikaanse Wingerd- en Wynnavorsingsinstituut (SAWWNI) aan die Universiteit Stellenbosch. SPO funksioneer onder drie akademiese owerhede: die Nasionale Navorsingsinstituut vir Landbou, Voedsel en die Omgewing (INRAE) van Montpellier, die Universiteit van Montpellier en die Instituut “Agro Montpellier”. MICROWISE bou voort op ‘n lang geskiedenis van samewerking, wat sedert 2015 gegroei het en tot stand gekom het deur gesamentlike wetenskaplike publikasies, ‘n gesamentlike PhD-projek en talle navorsing mobiliteit geleenthede vir studente en navorsers.

Die twee navorsingseenhede kon hierdie projek ontwikkel om hul samewerking te versterk deur hul gemeenskaplike navorsingsbelangstellings en hul unieke eienskappe soos hul ligging in twee hemisfere en hul wetenskaplike kundigheid te benut. Die wynbedryf is ‘n dinamiese sektor wat tans talle uitdagings moet navigeer. Dit sluit in die ontwikkeling van produksieprosesse wat (1) veerkragtig is teen klimaatsverandering (wat die samestelling van grondstowwe verander), (2) volhoubaar en winsgewend is, en (3) omgewingsvriendelik is (deur chemiese insette te verminder). Dit is ook belangrik om die veranderinge in wynverbruikerspatrone in ag te neem, en te beweeg na kwaliteitsprodukte met ‘n sterk karakter en uniekheid. MICROWISE poog om die biodiversiteit van wynmikroörganismes te ondersoek en aangepaste biologiese oplossings te ontwerp om hierdie uitdagings aan te spreek, wat weer sal bydra tot die sektor se verbintenis tot landbou-ekologiese oorgang.

Hierdie projek sluit drie hoofbenaderings in:

– ‘n Ekologiese benadering waarvan die doelwitte is om die natuurlike biodiversiteit van mikrobiese gemeenskappe wat met wyn geassosieer word, tussen Frankryk en Suid-Afrika te vergelyk, die interaksies tussen mikroörganismes te verstaan, en die omgewingsfaktore wat betrokke is by mikrobiese populasie dinamika te identifiseer, wat spesies en stamme bevoordeel wat ‘n positiewe impak het en die sensoriese eienskappe en styl van wyn diversifiseer.

– ‘n Fisiologiese benadering waarvan die doelwitte is om die fisiologiese eienskappe van nie-Saccharomyces giste te bestudeer en hierdie diversiteit te gebruik om nuwe gemengde aanvangskulture te ontwikkel wat aangepas is vir die variasies in druiwesap samestelling wat deur klimaatsverandering veroorsaak word, en om wyne te produseer wat aan verbruikersvraag voldoen en toegang tot nuwe markte kan bewerkstellig.

– ‘n Biochemiese benadering waarvan die doelwitte is om die diversiteit van mannoproteïene en ander selwandkomponente tussen gisspesies en -stamme te karakteriseer, die verwantskappe tussen die chemiese struktuur en funksie van hierdie komponente te ontrafel en hierdie kennis te gebruik om wynsteensuur-, kolloïdale- en proteïenonstabiliteite in wyn te voorkom en die sensoriese persepsie van wyn te moduleer.

MICROWISE sal ‘n raamwerk bied vir hoëvlak-wetenskaplike samewerking oor projekte wat daarop gemik is om mikrobiese diversiteit te benut vir ‘n meer volhoubare en klimaats veranderende wynbedryf. Benewens die voordele vir die bedryf, sal hierdie inisiatief die navorsingspanne van beide akademiese eenhede ondersteun deur die uitruil van kundigheid en nagraadse studente-opleiding te fasiliteer, en deur mobiliteitsgeleenthede te bied.

Die MICROWISE-afskopvergadering het op 8 en 9 September 2025 in Montpellier plaasgevind en is bygewoon deur ‘n groep akademici, na-doktorale genote en nagraadse studente van beide instellings. Tydens die openingsessie het HE Mnr. David Martinon, ambassadeur van Frankryk in Suid-Afrika, die belangrikheid van hierdie wetenskaplike samewerking beklemtoon om die uitdagings van die globale wynbedryf aan te spreek en die toekomstige werk alle sukses toegewens. Prof. Kennedy Dzama, Vise-dekaan: navorsing, nagraadse studies en innovasie van die Fakulteit AgriWetenskappe aan die Universiteit Stellenbosch, en Dr. Christophe Chassard, hoof van die afdeling Mikrobiologie en Voedselketting by die INRAE, het ook hul beste wense vir die samewerking uitgespreek.

Dwarsdeur die vergadering het wetenskaplike aanbiedings en werkswinkels navorsers in staat gestel om areas van gemeenskaplike belang te identifiseer en ooreenkomste te verken. Besprekings het gefokus op toekomstige navorsingsprojekte en befondsingsvoorstelle wat gesamentlik ontwikkel moet word. Hierdie vergadering was besonder produktief en het die toewyding van alle belanghebbendes gedemonstreer.

Foto: MICROWISE-deelnemers by die afskopvergadering (8-9 September 2025)

MICROWISE-koördineerders vir verdere navrae: Prof Benoit Divol (divol@sun.ac.za) en Dr Carole Camarasa (carole.camarasa@inrae.fr).

The Wood App – alles oor hout, binne almal se bereik

Sedert die bekendstelling van The Wood App (https://thewoodapp.com/), het hierdie innoverende produk van die Departement Bos- en Houtkunde van die Stellenbosch Universiteit ontwikkel van ‘n beskeie opvoedkundige platform tot ‘n omvattende bron van inligting met betrekking tot alles rakende hout konstruksie. Die webwerf se inhoud en reikwydte het uitgebrei sedert dit in 2020 geskep is deur Dr Philip Crafford en Prof Brand Wessels, en duisende gebruikers ontwerp, gebruik en dink anders oor hout as tevore.

Opwindende groei

Die aantal gebruikers weerspieël die sukses van die plaform. Getalle het toegeneem vanaf 11,000 gebruikers in April 2024, tot die huidige totaal van 23,000. Alhoewel die webwerf ontwikkel is deur plaaslike hout spesialiste en gemik is op die plaaslike mark, bedien The Wood App tans 9,000 gebruikers buite Suid-Afrika. Hierdie groei bevestig die plaaslike relevansie van die produk, terwyl dit erkenning gee aan die internasionale kwaliteit en belangrikheid van die platform.

“Die reaksie oortref deurlopend ons verwagtinge,” sê Dr Crafford, ‘n nagraadse genoot by die Departement Bos- en Houtkunde. “Die voortdurende groei in gebruikersgetalle, asook die oorweldigende vraag na die fisiese kursusse wat aangebied word, is baie bemoedigend.”

Aanlyn opvoedkundige platform

The Wood App is internet gebasseerd en die inhoud is gratis beskikbaar vir enigeen met internet toegang. Tans word 11 kursusse aanlyn aangebied. Onderwerpe wissel van basiese houtraam of houtdek bouwerk en stresgegradeerde hout, tot spesialis onderwerpe soos klankbeheer in hout geboue, hout in vuur en kruisgelamineerde houtontwerp. Elke kursus neem ongeveer 2.5 uur om te voltooi, en sluit interaktiewe vasvrae in.

“Ons is opgewonde oor die vooruitsig om binnekort ‘n nuwe kursus, Die Grondbeginsels van Houtdakontwerp, bekend te stel,” deel Crafford. “Ons doel is om die webwerf deurlopend uit te brei, in lyn met die veranderende behoeftes van ons gehoor.”

Digitale en fisiese opleiding

Alhoewel die basis van The Wood App steeds die aanlyn kursusse is, het die platform suksesvol uitgebrei en sluit nou fisiese werkswinkels ook in. Die vraag na hierdie sessies oortref dikwels die beskibaarheid en ‘n onlangse kursus in Stellenbosch het 150 aansoeke ontvang terwyl slegs 80 kandidate geakkommodeer kon word. Hierdie in-persoon kursusse is CPD-geakkrediteerd vir argitekte.

Die kalender vir werkswinkels vir 2025 het afgeskop met in houtraam kursus in Stellenbosch op 12 Februarie. 40% van die kursusgangers was argitekte en 15% was bou-inspekteurs. Dit illustreer die aantreklikheid van die platform vir belangrike rolspelers in die konstruksiebedryf. Op 2 Julie is ‘n verdere houtraam kursus in Durban aangebied.

Die program vir 2025 het ook ‘n dek-en-paal konstruksie werkswinkel in George op 2 April ingesluit, sowel as ‘n houtraam bouwerk, hout in vuur, en houtgradering werkswinkel in Pretoria op 8 en 9 September.

Die datums vir werkswinkels vir 2026 sal binnekort aangekondig word, en sal weer geleenthede soos houtraam bouwerk, massa hout bouwerk en geïtegreerde volhoubaarheid in verskeie Suid-Afrikaanse dorpe of stede insluit.

Industrie ondersteuning en erkenning

Die sukses van die platform sou nie moontlik gewees het sonder die ondersteuning van belangrike rolspelers in die bedryf nie. Die ontwikkeling van The Wood App is moontlik gemaak deur die finansiële ondersteuning van Sawmilling South Africa, die Suid-Afrikaanse Houtbewaarders Assosiasie (SAWPA), en Fibre Processing & Manufacturing (FP&M) SETA. Hierdie fondse maak dit ook vir The Wood App moontlik om die aanlyn kursusse gratis beskikbaar te stel.

Die platform lewer meetbare bydraes tot professionele ontwikkeling in die hout industrie, met meer as 250 CPD sertifikate wat reeds aan argitekte uitgereik is, en meer as 500 aanlyn kursusse wat tot op hede voltooi is.

Vooruitsigte

Die visie van The Wood App is om plaaslike ontwerpers, ontwikkelaars, kontrakteurs en DIY’ers te ondersteun, te inspireer en aan te moedig om hout te gebruik. Die doel van die platform is om ‘n leer-omgewing te skep wat teoretiese kennis en praktiese vaardighede kombineer. Aanlyn kursusse van hoë kwaliteit word deurlopend ontwikkel en by die webwerf gevoeg. Hierdie hulpbronne word gekomplementeer deur praktiese werkswinkels en bied dus ‘n omvattende opvoedkundige pakket aan vir alle hout-entoesiaste.

Vir verdere inligting, of om in te teken op die kwartaallikse nuusbrief, kontak asseblief info@thewoodapp.com. 

Besoek https://thewoodapp.com/ om meer uit te vind oor kursusse, werkswinkel skedules en hulpbronne aangaande alle houtverwante onderwerpe.

Tydens die September reses het die Agronomie studente die voorreg gehad om die jaarlikse Agronomiestudentetoer by te woon – en watter wonderlike ervaring was dit nie! Gedurende die toer het ons verskeie bewaringslandbou-(BL) plase in die pragtige Suid-Kaap besoek. Hierdie boere het hul hekke vir ons oopgemaak en hul stories met ons gedeel, wat ons ’n eerstehandse blik gegee het op die innoverende praktyke wat moderne graan- en oliesaadproduksie vorm.

Foto 1: Kanolagewas en uitsig vanaf Richard Krige se plaas

Die doel van die toer was om studente insig te gee in die landboubedryf en hul perspektief te verbreed oor die interdissiplinêre aspekte van landbou. Dit het studente in staat gestel om konsepte oor gewaswetenskap, onkruidkunde, veekunde en landbou-ekonomie met mekaar te verbind. Dit het ook opgewondenheid oor die toekoms aangewakker en ons, as studente, aangemoedig om te dink oor waar ons onsself binne die waardeketting van landbou wil posisioneer.

Van hoe boere grondgesondheid beskerm tot hoe hulle produktiwiteit en volhoubaarheid balanseer, het die studente eerstehands gesien wat dit verg om slimmer vir die toekoms te boer, en hoe ervaring soms ’n groter rol speel as teorie. Op elke plaas het studente die groei en ontwikkeling van sleutelgewasse in verskillende stadiums waargeneem en vergelyk hoe bestuurspraktyke hul prestasie beïnvloed. Boere het gedeel hoe hulle bewaringslandbou-beginsels op hul plase geïmplementeer het op grond van praktiese oorwegings. Dit was interessant om die verskille in opbrengste en toestande van dieselfde gewastipes te sien, en hoe dit verband hou met hul boerderypraktyke, tegnieke sowel as hul plaag- en onkruidbestuursstrategieë. Gesprekke oor insetkoste, opbrengste en markbehoeftes het die ekonomiese belangrikheid van hierdie gewasse binne Suid-Afrika se landboulandskap verder beklemtoon en studente se kennisveld verbreed.

Foto 2: ’n Paar van die dekgewasse en vee wat tydens die toer waargeneem is.

 

Om direk van boere te hoor en in die lande te staan, het die verband tussen klaskamer en praktyk duidelik gemaak. Waarneming van wisselbou, residubestuur en grondbewaringsmetodes in aksie het die konsepte van morfologie, produksie en volhoubaarheid tasbaar en onvergeetlik gemaak.

Foto 3: ’n Boer, mnr. Hume Schonfeldt, verduidelik aan studente sommige van die boerderypraktyke wat op hul plaas toegepas word.

’n Opregte dankie aan ons ruim borge – die Proteïennavorsingstigting (PNS), Suid-Afrikaanse Brouerye (SAB) en Barenbrug Saad – wie se ondersteuning hierdie toer moontlik gemaak het; die boere wat ons verwelkom en hul kennis met ons gedeel het; asook ons dosente wat die ervaring werklik onvergeetlik gemaak het vir almal betrokke.

Foto 4: Studente en dosente by PJ Neethling se plaas.

Outeur: Aneeqah Soeker namens die Agronomie 454/742 klas

• Nuwe studie onder leiding van die Universiteit Stellenbosch toets of die gebruik van beeste en dekgewasse volhoubare wynbou kan bevorder.
• South Africa Wine befonds die studie, wat die bedryf sal help om beter besluite vir die toekoms te neem.
• Hierdie toonaangewende proefneming in regeneratiewe wingerdbou vind by Hartenberg Wynlandgoed plaas.

In die konteks van die Suid-Afrikaanse Wynberaad vandeesweek, werp ʼn nuwe navorsingsprojek die kollig op hoe die gebruik van beeste in wingerde die sektor kan help om sy toekoms te verseker te midde van verskeie uitdagings.

Die drie jaar lange ReGenWine-projek, een van die mees omvattende wetenskaplike studies tot nog toe om die potensiaal van regeneratiewe wingerdbou in ʼn werklike omgewing te toets, is onlangs van stapel gestuur. Dit word deur ʼn multidissiplinêre span navorsers van die Universiteit Stellenbosch (US) uitgevoer en deur die bedryfsliggaam South Africa Wine befonds. Dit vind hoofsaaklik by die Hartenberg-wynlandgoed aan die buitewyke van Stellenbosch plaas.

Hoewel Hartenberg bekend is vir sy treffende Ankole-beeste met hul groot horings, word kleiner en meer hanteerbare Dexter-beeste in die ReGenWine-studie gebruik. Hulle is meer geskik vir die kompakte uitleg en toestande van wingerde.

“Ons toets die konsep van regeneratiewe wynbou met hierdie studie,” het prof. Melané Vivier, die direkteur van die US se Suid-Afrikaanse Wingerd- en Wynnavorsingsinstituut, en hoof van die projek, gesê. “Ons kyk na hoe om met die natuur saam te werk eerder as daartéén – en of dit meetbare voordele vir wynboere kan inhou.”

Relevante navorsing vir ʼn veranderende bedryf

Die bekendstelling van ReGenWine kom terwyl die Suid-Afrikaanse wynbedryf toenemende druk in die gesig staar om te innoveer in die lig van klimaatsverandering, stygende insetkoste en veranderende verbruikersverwagtinge. By South Africa Wine se beraad op Donderdag 22 Mei 2025 in Stellenbosch sal hierdie uitdagings voorop staan.

“Oral waar ek deesdae gaan, praat mense oor volhoubaarheid,” sê Gerard Martin, South Africa Wine se uitvoerende hoof vir navorsingsontwikkeling en innovasie. “Hulle het vrae oor regeneratiewe boerdery en wat dit vir hul wynmaak en hul besigheid kan beteken. Hierdie studie sal waardevolle insigte oplewer om die bedryf te help om meer ingeligte besluite te neem.”

Diep wortels en progressiewe ambisies

Die hoofproefterrein is Hartenberg, ʼn historiese plaas wat in 1692 gestig is en ʼn voorloper in regeneratiewe wynboerdery geword het.

Die afgelope twee dekades het Hartenberg sy boerderypraktyke geleidelik verander, onder meer deur middel van multispesie-dekgewasse, kompostering en biologiese plaagbeheer. Dié oorgang het in 2017 spoed opgetel toe die plaas vee begin gebruik het om die dekgewasse tussen hul wingerdrye te bewei.

Vroeër vanjaar het Hartenberg die eerste wynlandgoed in Suid-Afrika geword, en slegs die tweede wêreldwyd, wat geverifieer is ingevolge die Ecological Outcome Verification-raamwerk – ʼn bewysgebaseerde standaard waarmee grond- en plantgesondheid gemonitor en verbeter word.

“Toe ons diere ingebring het, het alles verander,” het Wilhelm Joubert, Hartenberg se wingerdboukundige, gesê. “Die grond het weer lewe gekry – erdwurms en miskruiers het teruggekeer, en die grondstruktuur en biodiversiteit het verbeter.”

Model in werkende wingerde getoets

ReGenWine bring streng, multidissiplinêre navorsing na ʼn vinnig groeiende wêreldwye beweging wat egter meer deur praktyk en anekdotes gedryf word as deur wetenskaplike bewyse. Die doel is om vas te stel of regeneratiewe metodes grond- en wingerdgesondheid kan verbeter, wyngehalte kan handhaaf en langtermynvolhoubaarheid kan versterk – sowel ekologies as ekonomies.

Die model kombineer verskeie elemente wat tipies van regeneratiewe wingerdbou is:

• Dekgewasse (hawer en grasse) word tussen wingerdrye geplant om die grond te beskerm, vog te behou, onkruid te onderdruk en biodiversiteit te ondersteun.
• Beeste bewei die dekgewasse ná die oes en voor die wingerd weer begin bod (dié tydsberekening voorkom skade aan die blare en druiwe).
• Hul mis en urine voed die grond, wat die noodsaak vir chemiese kunsmis verminder.
• Die diere sit gewig aan en kan verkoop of vir vleis in die plaas se restaurant gebruik word, wat bykomende inkomste oplewer.

Die proefneming toets of hierdie geïntegreerde benadering grondgesondheid bevorder, wingerdprestasie ondersteun en insetkoste verminder – alles terwyl die kwaliteit van druiwe en wyn minstens gehandhaaf word.

Vyf spanne, een missie

Om die volle impak van regeneratiewe wingerdbou te dek, bring die ReGenWine-projek US-navorsers uit verskillende dissiplines en fakulteite in vyf onderling gekoppelde spanne byeen:

• Grondstelsel – meet koolstofvlakke, mikrobiese aktiwiteit en grondstruktuur om biologiese en fisiese veranderinge te bepaal.
• Van wingerdstok tot wyn – moniteer wingerdstokgroei, druifontwikkeling en sapsamestelling met behulp van veldmetings en afstandswaarneming.
• Dekgewasse en diere – bestudeer vee-integrasie, voerinname, bewegingspatrone en voedingstofsiklusse.
• Ekonomiese en omgewingsirkulariteit – modelleer in- en uitsette in verskillende wingerdopstellings, analiseer opbrengs op belegging, en ontleed lewensiklusimpakte.
• Projek- en kenniskoördinering – effektiewe projekbestuur om te verseker dat data behoorlik gestoor en gedeel word met deelnemers en die breër bedryf.

Fondament vir die toekoms

Die projek bou voort op ʼn voorloper-studie van 2022 tot 2024, en die ReGenWine-span beoog om ʼn robuuste stel bewyse te genereer wat toekomstige besluitneming in die wynbedryf kan ondersteun.

“Ons gaan nie alle vrae eensklaps beantwoord nie,” het Vivier gesê, “maar ons werk daaraan om ʼn model te bied waarop ander kan voortbou – en om ʼn fondament vir innovasie in die toekoms te lê.”

“Dit gaan ook oor posisionering,” het Martin bygevoeg. “Ons wys dat Suid-Afrika nie net globale tendense navolg nie – ons kan wêreldklas-uitkomste lewer wanneer ons saamwerk.”

Mediakontakte:

• Universiteit Stellenbosch: Julia Harper, 072 535 0204, jrs@sun.ac.za
• South Africa Wine: Gerard Martin, 082 814 6657, gerard@sawine.co.za
• Hartenberg Wynlandgoed: Andrea Els, 079 863 9969, wine@hartenberg.co.za

• Naaldekokers belangrike insekte vir beoordeling van water- en grondgehalte.
• Word deur verskeie faktore bedreig.
• Moet by wyer bewaringsinisiatiewe ingesluit word.
• Aksieplan vir bevordering van naaldekokers in varswater- en rivieroewerbewaring.
• Internasionale Dag vir Biologiese Diversiteit is op 22 Mei.
• Kyk na ’n kort video; (Laai video hier af)

Aksieplan

In ‘n onlangse oorsig* wat in Insect Conservation and Diversity verskyn het, het hulle die volgende vyfpunt-aksieplan voorgestel om naaldekokers in varswater- en rivieroewerbewaring te bevorder: uitbreiding en verbetering van naaldekokerassessering en -monitering; insluiting van naaldekokers in standaard omgewingstoksikologiese risikobepaling; leer by naaldekokers om landskapbewaringspogings te verbeter; verseker die integrasie van naaldekokers by ander plant- en dierebewaringsinisiatiewe; en die bevordering van naaldekokers in omgewingsopvoeding.

Volgens die wetenskaplikes hang wêreldwye naaldekokerbewaring af van hierdie vyf stappe wat in verskillende streke en landskappe en deur verskeie belanghebbendes geïmplementeer word.

Hulle verduidelik waarom die bewaring van naaldekokers saak maak: “Naaldekokers is ‘n sleutelkomponent van varswater- en naburige landekostelsels. Wat veral belangrik is, is dat hulle veral waardevol is vir die beoordeling van water- en grondgehalte. Groepe naaldekokerspesies in ‘n gedefinieerde habitat kan ons baie vertel oor verslegtende omgewingstoestande en die vereistes om afgebreekte habitatte te herstel.”

Hulle wys daarop dat naaldekokers deur ‘n reeks faktore, insluitende habitatverlies, landskaptransformasie, besoedeling, veranderinge in waterbeweging en -bestuur en die verspreiding van indringerspesies, bedreig word. Hierdie word alles deur menslike aktiwiteite aangeblaas.

“Die oorkoepelende faktor van hierdie bedreigings—wat dikwels op mekaar inwerk—is die voortdurende uitdaging van wêreldwye klimaatsverandering en die gepaardgaande uiterste weersomstandighede.”

Die wetenskaplikes voeg by dat naaldekokers ons ook kan help om die sukses van bewaringspogings te meet. Enkele voorbeelde sluit die wêreldwye vermindering van menslike uitbuiting van vleilande deur volhoubare grondgebruikpraktyke, herbekendstellingsprogramme van bewers in Europa, habitatherstelprogramme, insluitende die bestuur van indringerspesies, volhoubare dreineringstelselontwikkeling in stede om veerkragtigheid teen uiterste weer en waterverwante gebeure te verbeter (wat ook nuwe naaldekokerhabitatte skep) en skoon energieprojekte in.

Die navorsers sê dit is belangrik om voort te gaan met die assessering en monitering van die grootte van naaldekokerbevolkings, verspreiding en die groepe spesies wat in spesifieke gebiede woon. Hierdie inligting dra by tot internasionale bewaringsprioritiseringsraamwerke en inisiatiewe om bewaringsrisiko’s en -afname relatief tot menslike druk en voortgesette klimaatsverandering te verstaan.

“Monitering en evaluering gedurende die vroeë stadiums van bewaringsprogramme is van uiterste belang om te verseker dat naaldekokerbevolkings, habitatte en ekostelsels mettertyd doeltreffend beoordeel word. Hierdie benadering help ook om bedreigings te kwantifiseer en die vlak van bewaringsukses te meet. Inligting wat deur assessering en monitering ingesamel word, moet omgeskakel word in praktiese bewaringspogings en beleidsbesluite.

“Deur naaldekokers by breër bewaringsinisiatiewe in te sluit, sal bewaringsbeleide en bestuur wêreldwyd meer doeltreffend word. Ons het beleide nodig wat op algehele beskerming van biodiversiteit fokus, met naaldekokers as ‘n belangrike komponent.”

Plaaslike kundigheid

Die wetenskaplikes sê naaldekokers se vermoë om onder verskillende omgewingstoestande te oorleef, hang van die kenmerke of eienskappe van individuele spesies af.

“Vir sommige spesies kan hierdie eienskappe hulle help om aan te pas by of voordeel te trek uit menslike aktiwiteite, soos die skep van damme. Ander mag egter moontlik nie hierdie eienskappe hê nie, wat hulle kwesbaar maak vir plaaslike uitwissing. Terwyl databasisse oor die eienskappe van naaldekokers uitbrei, kan ander onbekende eienskappe ook ‘n rol in hulle vermoë speel om by veranderende omgewings aan te pas.”

Die navorsers doen ‘n oproep om bewaringspogings wat water en grond te verbind, die verbinding tussen habitatte te verbeter en water- en grondgehalte beter te handhaaf. Volgens hulle is die landskapbenadering op die idee gegrond dat pogings om naaldekokers te beskerm, ook ander organismes sal bevoordeel wat soortgelyke habitatte deel en soortgelyke vereistes het.

Hulle voeg by dat die vestiging van ‘n stewige kennisbasis en die verbetering van plaaslike kundigheid die sleutel is om naaldekokers beter te verstaan en bewaringspogings te verbeter.

“Die bywerking van plaaslike spesielyste en die ontwikkeling van veldgidse en digitale toepassings help met spesie-identifikasie. Hierdie hulpbronne het ook groot potensiaal om kennis te ontwikkel oor hoe hulle in ekostelsels leef en interaksie met plante en diere het waarmee hulle hierdie ekostelsels deel.”

Naaldekokers is ikonies en charismaties, wat tot hulle aantrekkingskrag in omgewingsopvoeding regoor verskeie ouderdoms- en rassegroepe bydra, sê die wetenskaplikes. Hulle beklemtoon die waarde van burgerwetenskap in die verbetering van navorsing oor bewarings- en bestuursvereistes.

“Om die kulturele rol van naaldekokers in verskeie streke te verstaan, sal belangstelling in hulle wek, ‘n begeerte aanmoedig om hulle te beskerm en tot beleidskepping bydra.

“Die beskerming van naaldekokers moet wyer bevorder word deur ‘n verskeidenheid mediaplatforms te gebruik om die publiek se aandag op die bewaring van hulle habitatte te vestig. Nuwe maniere om uiteenlopende samelewings te betrek kan help om te verseker dat die werklike waarde van naaldekokers as bewakers van bewaring verwesenlik word.”

• Bron: M Samways et al (2025). Scientists’ warning on the need for greater inclusion of dragonflies in global conservation. Insect Conservation and Diversity. DOI: 10.1111/icad.12819

*Wetenskaplikes van Suid-Afrika, Meksiko, Portugal, Australië, Nederland, Brasilië, die Verenigde State van Amerika, Duitsland, Spanje, België, Tsjeggië, Japan, die Verenigde Koninkryk, Kanada, Argentinië, Colombia en Swede het saamgewerk aan hierdie oorsig.

SLEGS VIR MEDIANAVRAE

Dr Charl Deacon
Postdoktorale navorsingsgenoot
Departement Bewaringsekologie en Entomologie
Fakulteit AgriWetenskappe
Universiteit Stellenbosch
Sel: 083 275 9298
E-pos: charldeacon@sun.ac.za