Die US Biblioteek beskik oor ‘n wonderlike versameling ontspanningsleesboeke wat jy kan verken vir jou Desember- / Januarie-lees. Of jy nou hou van ‘n goeie moord-raaisel, fantasiewêrelde wil verken, jou in ware misdaad wil verdiep, of ‘n diep nadenkende en reflektiewe roman soek – jy sal dit op ons ontspanningsleesrakke vind wanneer jy die biblioteek binnekom. Vir jonger lesers – kyk gerus na ons strokiesprentversameling of besoek die Opvoedkunde-biblioteek vir kinderboeke.

As jy verkies om aanlyn te lees (en ook vir ons alumni / eksterne gebruikers wat nie toegang tot ons versamelings het nie), kan jy inskryf vir die Libby app deur jou plaaslike biblioteek. Libby bied toegang tot wonderlike ontspanningsboeke en tydskrifte. Jy kan meer oor Libby uitvind hier: https://westerncape.overdrive.com/

Heléne Booyens (Bewaringsekologie-klas van 2014) het vanjaar die eerste titel in ’n reeks natuurboeke vir kinders geskryf en gepubliseer. Boek een gaan oor soogdiere, en het in Engels en Afrikaans uitgekom. Soogdier-safari is ’n feit-en- aktiwiteitboek, met speletjies, blokraaisels, doolhowe en kopkrappers, asook interessante stories oor meer as 70 soogdierspesies – van die kameelperd tot die kleine klaasneusmuis. Heléne vertel:

Waar kom die konsep vandaan?

Ek het voorgraads bewaringsekologie geswot, en onthou nog hoe ’n dosent een keer vir die klas ’n vasvra gegee het: Hoeveel wildsbokke kan jy identifiseer? Gemsbok, Kudu, Blesbok . . . Dis nog maklik. Maar hoeveel van die duikers ken jy? Watter een is die njala en watter een die bosbok? Selfs ’n groep ekologie-studente het gesukkel! Op skool en as kind leer ’n mens meer oor groot, beroemde diere, soos die Groot Vyf. So, ek wou al lankal ’n kinderboek doen wat met ál Suid-Afrika se soogdiere spog – insluitende die minder bekendes, soos die bosvark, grysbok en ons hordes verskillende muishonde.

Watter muishond is jou gunsteling?

Beslis die dwergmuishond, Afrika se kleinste jagter. Vol persoonlikheid en vol planne.

Hoe lank vat so ’n projek?

Dit was amper ’n jaar se werk, maar net deeltyds. (Ek werk voltyds by Struik Nature, waar ek veldgidse redigeer en uitlê, soos Spiders of South Africa en Proteas of the Fynbos.) Wat die langste gevat het, was die foto-navorsing, want jy soek lekker aksie-belaaide foto’s wat interessante gedrag uitbeeld: sebra-hingste wat baklei, mamma-leeus wat welpies versigtig ronddra, olifante wat in die water snorkel . . .

Wat kom eerste, die prentjies of the woorde?
Vir my, die prentjies. Ek is ook ’n uitlegkunstenaar, en het die boek eers ontwerp en met dummy teks uitgelê voordat ek die teksblokkies ingevul het. Ek het ’n spesieslys van Afrika-soogdiere byderhand gehou om seker te maak dat elke diertjie sy kans in die kollig kry – selfs die molle en rotte.

Wat kom volgende?
Voëls is volgende in die Safari-boekreeks, dan reptiele. Dan het ek ook pas twee storieboeke by LAPA uitgegee, oor Jorsie die Worsie, ’n klein worshond wat ’n polisiehond wil wees.

Die Landboubesigheidskamer van Suid-Afrika (Agbiz) het op 21 November 2024 tydens hul Raadsaandete in Kaapstad hulde gebring aan Professor Nick Vink, Emeritus Professor Landbou Ekonomie, van Stellenbosch Universiteit. Prof. Vink is vereer met ’n ere-toekenning wat sy lewenslange positiewe impak op landbou en landboubesigheid erken.

Oor dekades heen het Prof. Vink ’n blywende invloed gehad op landboubeleid in Suid-Afrika. Sy werk sluit bydraes tot die Kassier-komitee, die Strauss-kommissie, handelsbeleid, verskeie Grondhervormingsbeleidsdokumente, en die Nasionale Ontwikkelingsplan in. Hierdie beleidsraamwerke het ’n belangrike rol gespeel in die rigtinggewende besluite wat Suid-Afrika se landbousektor gevorm het.

Prof. Vink, ’n alumnus van Stellenbosch Universiteit, het sy loopbaan as dosent by die Universiteit van die Noorde (Turfloop) in 1979 begin. Hy het later aangesluit by die Ontwikkelingsbank van Suider-Afrika waar hy vir tien jaar die ekonomiese navorsings- en beleidsnavorsingseenheid bestuur het. In 1996 is hy aangestel as Professor en Voorsitter van die Departement Landbou-ekonomie aan Stellenbosch Universiteit, ’n pos wat hy tot sy aftrede in 2020 beklee het.

Tydens sy 24-jaar lange loopbaan aan Stellenbosch Universiteit het Prof. Vink talle meesters- en doktorale studente gelei. Sy onwrikbare toewyding tot opleiding het ’n nuwe generasie landbou-ekonome toegerus om uit te blink in ’n dinamiese en voortdurend veranderende landbou-omgewing. Baie van sy studente het daarna ’n merkbare impak in besigheid, beleid en akademia gemaak.

Ten spyte van sy aftrede, bly Prof. Vink steeds ’n aktiewe en invloedryke stem in die landbou- en ekonomiese beleidsdiskoers. Hy dien tans op die Direksie van die Suid-Afrikaanse Reserwebank en speel ’n aktiewe rol in verskeie ander organisasies. Tydens sy toespraak by die Agbiz Raadsaandete het hy veral gefokus op die uitdagings en geleenthede vir landboubeleidsvorming in ’n nuwe risiko-omgewing gekenmerk deur verhoogde geopolitieke spanning.

Die Departement Landbou-ekonomie en die Fakulteit AgriWetenskappe is trots op Prof. Vink se merkwaardige bydraes en die nalatenskap wat hy in die Suid-Afrikaanse landbou laat. Ons wens hom opreg geluk met hierdie welverdiende eerbetoon en sien uit na sy voortgesette betrokkenheid by landbou en beleid.

Die 50ste herdenking viering van die Internasionale Bestuursassistente (IMA) in Stockholm, Swede, wat van 17 – 20 Oktober gehou is, het ‘n beduidende mylpaal gemerk in die verkenning van kunsmatige intelligensie (KI) en sy rol in die vorming van lewens en beroepe. Personeellede wat die konferensie bygewoon het, het dit as ‘n verhelderende ervaring ervaar, wat KI uitlig as ‘n hulpmiddel vir groei en innovasie eerder as ‘n bron van vrees.

Die konferensie het gewys hoe KI al hoe meer in daaglikse roetines geïntegreer word, take vereenvoudig en doeltreffendheid verhoog. Alhoewel bekommernisse oor KI se dominansie voortduur, het die gebeurtenis die aanpasbaarheid en potensiaal daarvan beklemtoon wanneer dit deurdagte gebruik word.

Beroemde denkleiers soos Marvin Minsky en Geoffrey Hinton het insigte gedeel oor KI se geskiedenis en evolusie, wat die reis daarvan van vroeë stagnasie tot sy huidige robuuste groei opgespoor het. Hul refleksies het die volharding en kreatiwiteit wat KI se merkwaardige vooruitgang gedryf het, beklemtoon.

Die voordele van KI is bespreek, van sy bydraes tot mediese deurbraakke tot sy vermoë om individue met gestremdhede te ondersteun. Een inspirerende voorbeeld was ‘n blinde hardloper wat suksesvol ‘n maraton voltooi het met die hulp van KI-gedrewe kamerategnologie. Innovasies soos LinkedIn illustreer verder hoe KI die toegang tot inligting en ontleding transformeer.

Etiese uitdagings rondom KI het ook ‘n kritieke deel van die besprekings uitgemaak. Sprekers het die belangrikheid van die bevordering van vertroue, billikheid en sekuriteit in KI-innovasie beklemtoon. Namate die samelewing hierdie tegnologie omarm, bly die versekerings van etiese en billike gebruik ‘n topprioriteit.

Hierdie konferensie het waardevolle instrumente en insigte verskaf om deelnemers voor te berei op ‘n KI-gedrewe toekoms. Dit het die potensiaal van KI om persoonlike en professionele groei aan te dui, en individue bemagtig om selfversekerd met hierdie transformerende tegnologie te betrek.

Soos IMA vyf dekades van vooruitgang herdenk, het die gebeurtenis nie net vorige prestasies gevier nie, maar ook toekomstige moontlikhede visioneer. Die konferensie het as ‘n oproep tot aksie gedien, wat deelnemers geïnspireer het om KI se potensiaal voort te sit om lewens te verbeter en positiewe verandering te skep.

Artikel voorsien deur Gretchen Bickerstaff

Hoe kan die gebruik van Afrika se ryk natuurlewehulpbronne bydra tot bewaring en lewensbestaan ​​en ekonomiese ontwikkeling effektief ondersteun? Vanaf die 4de tot 6de November 2024 het ‘n diverse groep navorsers, kundiges, staatsamptenare, sakeleiers en studente in Stellenbosch, Suid-Afrika, bymekaargekom om hierdie oorkoepelende en tog pertinente vraag by die eerste African Wildlife Economy Colloquium te beantwoord. Die geleentheid is aangebied deur die African Wildlife Economy Institute in vennootskap met die Southern African Wildlife College; die Sentrum vir Bewaringssosiale Wetenskappe, Cornell Universiteit; die Navorsingseenheid vir Wildbewaring, Universiteit van Oxford; Oppenheimer Generations Navorsing en Bewaring; Deelskerm Afrika; die Brettschneider Cornell Oxford Exchange Fund; en Jamma-bewaring en gemeenskappe.

Die Colloquium-sprekers en -gangers het van regoor die Afrika-kontinent en verder gekom. In die geheel is 17 lande verteenwoordig met 12 uit Afrika. Altesaam 281 mense het dit bygewoon met 165 deelnemers wat aanlyn deelgeneem het, terwyl 64 deelnemers persoonlik aangesluit het. Die geleentheid het 52 sprekers gehad wat hul insigte gedeel het en bygedra het tot die geleentheid se reeks tematiese paneelbesprekings.

Bewaring en Ekonomie

‘n Prominente tema regdeur die Colloquium was die geleentheid om bewaringspogings in lyn te bring met ekonomiese oorwegings. Sprekers het beklemtoon dat vir wild om te floreer, beleid beide die bewaring van biodiversiteit en ekonomiese groei moet ondersteun. Hierdie belyning is van kardinale belang, veral in sektore soos wildboerdery, waar ekonomiese druk bewaringsdoelwitte ondermyn of in beskermde gebiede waar bewaringsdruk ekonomiese groei kan ondermyn.

Die besprekings het die belangrikheid beklemtoon om beleid te skep wat nie net bewaring aanspoor nie, maar dit ook finansieel lewensvatbaar maak vir grondeienaars en gemeenskappe om by volhoubare wildbestuur betrokke te raak. Dit is ook uitgelig op die aanbieding deur Khorommbi Matibeo van die Suid-Afrikaanse Departement van Bosbou, Visserye en Omgewing wat beklemtoon het dat, “die Departement se huidige beleide soos Wildsvleisstrategie en Nasionale Biodiversiteit-ekonomiestrategie plaas meer klem op ‘n inklusiewe ekonomie wat daarna streef om volhoubare en billike geleenthede vir plaaslike gemeenskappe te lewer”. Hierdie benadering strook met die Global Biodiversity Framework en met streekverbintenisse soos SAOG se Wildlife-gebaseerde Ekonomie Strategie Raamwerk. Adam Cruise van, Bedreigde Natuurlewe Ondersoeke, het egter gewaarsku dat volhoubare gebruik van wild bedag moet wees op wat hy genoem het “die vloek van kommersialisering van die natuur” wat lei tot oorbenutting van wilde spesies.

Finansiering en Belegging in Natuurlewe-ondernemings

Dit was duidelik uit die Colloquium gedurende die drie dae dat die sukses en volhoubaarheid van natuurlewe-ekonomieë afhang van hoe ons wildondernemings belê en finansier. Bedryfsspelers het beklemtoon dat die eerste verdedigingslinie vir wildbesigheidsfinansiering is om handel te dryf en ‘n opbrengs te maak. Dit sluit in om innoverend in die produkportefeulje-aanbieding te wees, asook om verbruikers te verseker dat hul produkte veilig is en volhoubaar bestuur word. Ander finansieringsmodelle wat bespreek is, sluit in koolstofkredieteskemas wat met wildhabitat verbind, soos uitgewys deur Mike Musgrave van ALU se Skool vir Natuurbewaring. Nog ‘n innoverende benadering tot die bou en groei van wildondernemings was die skenking van wild aan opkomende wildboere deur SANParke soos gerapporteer deur Klarine Schutte, ‘n AWEI-gegradueerde student. Afrika se ryk biodiversiteitshulpbronne.

Sertifisering vir Volhoubaarheid

Die belangrikheid van standaardsertifiseringstelsels in die bevordering van volhoubare gebruikspraktyke was ‘n herhalende tema. Aanbieders het bespreek hoe derdeparty-sertifisering die geloofwaardigheid van wildprodukte kan verbeter – van wildvleis tot wilde plantbestanddele. Deborah Vorhies van die FairWild Foundation, het gesê “volhoubaarheidstandaarde moet nie net op oespraktyke fokus nie, maar dit moet oor die waardekettings vaartbelyn gemaak word, insluitend die billike behandeling van alle akteurs wat betrokke is by die hele waardeketting”. Hierdie stelsels verseker nie net verbruikers van die volhoubaarheid van hul aankope nie, maar moedig ook produsente aan om aan beste praktyke te voldoen, wat ‘n mark skep vir eties verkryde wildprodukte.

Opkomende geleenthede in wildhandel

Die Colloquium het ontluikende geleenthede in wildlewe-ekonomieë uitgelig, veral op die gebied van wildvleismarkte en selfs die florerende insekhandel wat oor die hoof gesien word. Die wildekonomie behels meer as ekotoerisme, jag of wildsvleis. Daar meer as 30 insekte wat wild geoes word vir voedsel en tussen gemeenskappe en regoor Afrika verhandel word, het Biandri Joubert, ‘n nadoktorale aan die Universiteit van die Witwatersrand ‘n kritiese vraag gevra wat verdere ondersoek verg. “Verstaan ​​die wet insekte?” Dit stimuleer bespreking oor die potensiaal vir die formele erkenning van informele wilde spesies gebruike wat aansienlik bydra tot plaaslike ekonomieë, intra-Afrika handel en voedselsekerheid. Sorgvuldige bestuur en regulering moet verseker dat hierdie ondernemings floreer en nie biodiversiteit in gedrang bring nie.

Etiese en gesondheidsoorwegings in wildbestuur

Daar was krities ondersoek na etiese oorwegings rondom jag en wildgebruik. Die kontekstualisering van die etiek van jag in die Afrika-konteks moet in ag neem wat jag beteken vir die Afrika-gemeenskappe wat vir baie duisende jare gejag het. As deel van die aanspreek van etiese bekommernisse, word plaaslike mense tans uitgesluit en algemeen as stropers bestempel omdat hulle hul jag-ambisies najaag. Die gesprekke het ook die behoefte aan billike verdeling van voordele wat uit jagtoerisme verkry word beklemtoon, met aandag aan kommer oor regverdigheid en volhoubaarheid. Hierdie etiese oorwegings is noodsaaklik vir die bevordering van gemeenskapsondersteuning vir bewaringsinisiatiewe en moet verseker dat voorheen uitgeslote en onteiende mense deel is van jag en toegang het tot die wilde hulpbronne op hul lande.

Gekoppel aan etiek en volhoubaarheid, was die gesondheid en voedselveiligheid van produkte wat in die wild geoes is. Lydia Bhebhe, ‘n AWEI-nagraadse student, het byvoorbeeld opgemerk dat “daar ‘n behoefte is aan integrasie van menslike, dier- en omgewingsgesondheid deur die lense van die One Health-beginsels. Deelnemers het beklemtoon dat sukses van wildlewe-ondernemings afhang van die onderlinge verband van gesondheidsoorwegings. Hierdie sentimente is ook beaam deur Qudra Kagemba, van TRAFFIC wat fokus op hoe om soönotiese siektes en volhoubaarheidsrisiko’s in Tanzanië se wildvleisbedryf te verminder deur ‘n eengesondheidsbenadering tot waardekettingbestuur te ontwikkel. Deur ‘n holistiese perspektief aan te neem, kan ons wild-ekonomiestrategieë ontwikkel wat nie net bewaring en ondernemings bevorder nie, maar ook etiese praktyke en gesondheidsgemeenskappe.

Belowende paaie

Die African Wildlife Economy Colloquium het ‘n ryke verskeidenheid idees, insigte en besprekings van praktisyns en navorsers ten toon gestel wat die onderlinge verband van komplekse kwessies met betrekking tot volhoubare gebruik van wilde spesies en die bestuur van Afrika se wildekonomie getoon het. Verskeie belowende paaie – beleide en wette moontlik maak, vrywillige standaarde en sertifisering, ontwikkeling van wildevleiswaardekettings, ontwikkeling van etiese wildondernemings en innoverende finansieringsmodelle – het uit die besprekings na vore gekom. Vir al die deelnemers was miskien die belangrikste wegneemete die erkenning dat Afrika se wildekonomie ‘n hoogs komplekse stelsel is, en ons moet verskeie dissiplines en belanghebbendes bymekaar bring om geleenthede te identifiseer om vorentoe te beweeg.

Artikel verskaf deur: Klarine Schutte & Lydia Bhebhe